MEB'in 2014 yılında kanun değişikliği ile eğitime soktuğu proje okulları ile ilgili İsmail Hakkı Celis çok güzel bir yazı kaleme aldı. Memurpostası.com sitesinde yazı yazan İbrahim Hakkı Celis Proje okulları ile ilgili çok önemli noktalara dikkat çekti. İşte o dikkat çeken yazı. 

Milli Eğitim Bakanlığı 14 Mart 2014 yılında yaptığı Kanun değişikliği ile eğitim literatürümüze Proje okul kavramını kazandırdı. Bu okullarda belirli eğitim reformu ve programları uygulanması ile ulusal veya uluslarası projeler üretilmesi hedefi Kanun'da da belirtildi.  Daha sonraki süreçte kapasiteleri itibariyle bu projelerin üretilebileceği ülkenin önemli ortaöğretim kurumları proje okulları olarak ilan edildi. İlk aşamada Ortaöğretim Genel Müdürlüğüne bağlı 44 okul tespit edilmişken bu rakam bugün itibariyle 58'e yükseldi. Din Öğretimi Genel Müdürlüğüne ve Mesleki Eğitim genel Müdürlüğüne bağlı proje okullar da var. Toplam proje okul sayısı 155 civarında. Bu okullarda toplam 4598 öğretmen görev yapıyor.                

Eğitimcilerin yıllardır vurguladığı bir husus var ki ülkenin en iyi öğrencilerini belirli okullara topluyoruz. Onlara kamunun pek çok imkanını sunuyor ve eğitim imkanı adına donanımlı tesisler yapıyoruz fakat bu öğrencilere rehberlik edecek öğretmenleri istihdam etmiyoruz. Eğitimin kalbi öğretmendir. Öğrencilere altından binalar dahi yapsak öğretmenlik mesleğinde yeterli olmayan öğretmenleri buralarda istihdam ettiğimiz müddetçe sonuç alamayız, alamıyoruz da. Somut cümlelerle ifade edecek olursak  bu okullara yeterliliği olan öğretmenlerin istihdam edilmemesi son model bir arabaya gözü görmeyen şoför verilmesi gibidir.                

Herkesin dilinde bu okulda çalışan öğretmenlerin sınavla buralara geldiği cümlesi ve haksızlık yapıldığı vurgusu var. Değil. Zira abartısız 40 yıldır aynı okulda, bu okullarda öğretmenlik yapanlar var. Fi tarihinde bir usulle buralara gelmişler. Hep diyorlar ya bu okullara torpille adam atanacak şu anki öğretmenler acaba nasıl atanmışlar. Hangi bilimsel projeleriyle buralara tayin olmuşlar. Bu okullarda öğrenciler de bu öğretmenlerden haylisiyle mağdur. Birkaç istisna dışında yıllardır öğrenciler öğretmenleri idare ediyor. Matematik bilmeyen matematik öğretmenleri,  bir turistle bir satır İngilizce konuşamayacak İngilizce öğretmenleri buralarda çalışıyor. Öğrenciye bir miskal fayda etmeyecek birçok öğretmen buralarda  sadece öğrencilerin yıllarını çalmakla vakit tüketiyor. Bu öğretmenler başka okullar için yeterli olabilirle ama bu okulların  gömleğine dar geliyorlar.  Geçen yıl bu okullardan Temel Liselere kaçış bunun en büyük ispatı. Hak ederek geldikleri iddia edilen öğretmenler, öğrencilerin kendi okullarında kalmalarını bile temin edemediler. Şu an bir damlada koparılan fırtına da yıllardır alışılan rahatlığın kaybedilmesi korkusu. Dert ülke eğitimi mi?   Değilse gidecekleri okullar başka bir ülkenin okulu değil. Orada da öğretmenlik yapacaklar. Tabi ki işini hakkıyla yapan  öğretmenlerin de hakkını teslim ederiz. Sözlerimiz onlara değil. Ülke onların beklentisiz çabalarıyla ayakta duruyor.                

Evvelemirden bu öğretmenlerin değiştirilmesi en elzem husustur. Artık hiç kimsenin keyfine göre hareket edemeyiz. Bizim gayemiz birkaç insanı mutlu etmek mi yoksa ülkede öğrencilerin iyi eğitim almasını sağlamak mı?  Bunların milletimizin göz bebeği öğrenciler. Bunlar bizim teknoloji üretme kapasiteli yarınımızın teminatı dimağlar.  Öğrencilerin şu an sergiledikleri davranışlar da tamamen duygusal. Yerlerine yeni öğretmenler geldiğinde her şey normal seyrine girecektir. Artık eğitim meselesine ideolojik yaklaşmaktan vazgeçmeliyiz.                

Devlet erkanımızdan bu husustaki beklentimiz gerçekten öğretmenlik mesleğinde yeterliliğini ispat etmiş öğretmenlerin buralarda istihdam edilmesidir. Bizden olsun taş olsun anlayışıyla her yanımız taş kesmesin. Bu büyük bir fırsat. Kim ki bu fırsatı berhava ederse büyük bir vebale girmiş olacaktır. Evet,bu hamleyle yarınlarımızı teminat altına alırız. Çünkü bir kişiyi dahi kurtarsak o memleketi kurtarma potansiyelini ortaya koyacaktır. Ülkenin en üst düzey beyinlerinin devlet okullarında hakkıyla eğitilmesi her şeyi düzeltecek bir başlangıçtır. Sabredilmeli ve neticeye ulaşılmalıdır. Bu proje milletimizin zulmetten çıkış kapılarından biri olacaktır. Asla vazgeçilemez.  

İbrahim Hakkı Celis