Ömer Dinçer Neden Milli Eğitim Bakanı Oldu?

Ömer Dinçer Neden Milli Eğitim Bakanı Oldu?

Ömer Dinçer Neden Milli Eğitim Bakanı Oldu?

Ses getiren ve tüm sosyal ağlarda yaklaşık 12 bin paylaşıma ulaşan haberimizi yeniden yayımlıyoruz.

Herkesin tepki gösterdiği bir konu; işletmeciden Milli Eğitim Bakanı olur mu? Koskoca hükümet

tombala çekmemiştir elbette, vardır bir bildiği!

Fazla detaya girmeden, yüzeysel olarak anlatalım…

Ömer Dinçer, kamu yönetiminde yeniden yapılanmanın Türkiye’deki mimarıdır. Kamu personel rejimi çalışmalarında kilit isimlerden biridir.

Teorisi kısaca şudur; talep varsa satılacak şey de olmalıdır. Devlet sosyal alanlardan çekilmeli, özelleşmeli, rekabete yol açmalıdır. Devlet sırtındaki tüm yükü boşaltmalıdır. Rekabet ve performans belirleyici olmalıdır.

Bu, AKP Hükümeti’nin de temel görüşüdür.

Bu yaklaşım, hükümetin el attığı her alanda kolayca başarıldı. Sadece sağlık ve eğitimde bu iş “hemen” ol(a)madı.

Sağlıkçıların yüksek eğitimli olmaları, alternatifsiz ve vazgeçilemez bir hizmet veriyor olmaları bir süre için bu işi zorlaştırdı.

Eğitimde ise ne kadar eleştirilirse eleştirilsin ülkenin en örgütlü sendikalarının olduğu kesim eğitimciler idi.

İLK ADIM, İTİBARSIZLAŞTIRMA

Sağlıkta önce doktorların üzerine oynandı; paragöz doktor, bıçak parası, özel muayenehane gibi sorunlu noktalarla sağlıkçıların halk gözündeki itibarı zedelendi. Zamanla da hastane birlikleri, aile hekimliği, tam gün vb. uygulamalarla Genel Sağlık Sigortalı “paran kadar sağlık” dönemine geçildi.

Sağlıkta işlem tamam!

EĞİTİMDE HEMEN OLMADI

Eğitimde işler umulduğu gibi gitmedi. İki bakan “harcanmasına” rağmen tam anlamıyla başarılı olunamadı. Hatta en temel amaç olan sözleşmeli öğretmenlikte geri adım bile atıldı.

Yenilgi kabul edilemezdi. Madem olmuyordu, o zaman eğitimin başına bu işin teorisyenini getirmeyi akıl ettiler. Eğitimci olmamasına rağmen bizzat işin kitabını yazan kişiyi Milli Eğitim Bakanı yaptılar.

Ardından sağlıktaki taktikle işe başlandı.

Önce mesleki itibarsızlaştırma; başarısızlar, yatıyorlar, maaşları hak etmiyorlar, tatilleri uzun, çalışmıyorlar…

Başarıldı.

İkinci adım şimdi devam etmekte. Çalışma alanında kaos (4+4+4, norm fazlası, il emri vb.), işleyişin tıkanması ve halkın gözünde eğitime olan inancın yitirilmesi… Mesleki yıldırma/bıktırma…

Son adımda öğretmenlerin yerel yönetimlerce/belediyelerce (el sıkışarak, sözleşme yaparak) işe alınması, çeşitli performans kriterleriyle de!!! gerekirse işlerine son verilmesi noktasına gelinecek.

AMAÇ EĞİTİMSİZ BİR TOPLUM MU?

Elbette amaçsız bir iş olmaz.

Devlet okulları dağ gibi birikmiş sorunlarla başbaşa bırakılırken, bir taraftan da başarısız olan/olacak devlet okullarına alternatif yaratılmakta.

Bir yanda 4+4+4 ile darmadağın bir eğitim sistemi ve okullar, diğer yanda herşeyiyle sistemli, tıkır tıkır işleyen özel okullar.

Halkçı söylemlerle süslenen dershaneleri kapatacağız meselesi ise şundan ibaret; yeşil sermayenin büyük dershanelerine (dershaneler kapatılacağı için) özel okul olma yolu açılacak, tabii belli kriterlerle de küçük rakipler önce piyasadan temizlenecek.

ÖZEL OKULA MÜŞTERİ GEREK

Onca özel okula müşteri gerektiği için başta başarılı öğrenciler “sosyal devlet” tarafından ücretleri karşılanarak özel okullarda okutulacak. Özel okullara müşteri yaratılmış olunacak ve kontenjanlar zaten başarılı olan öğrencilerle doldurulacak.

Bir süre sonra devlet okulları ile özel okulların başarıları kıyaslanacak ve sistemsiz, darmadağın, sorun yumağı olmuş başarısız devlet okullarının artık gereksiz bir “yük” olduğu sonucuna varılacak.

 Eeee, bunca öğretmen ne olacak?

 Sokağa atacak halleri yok ya!

 Onu da Tekel işçilerinin akıbetini araştırarak öğrenebilirsiniz.

 Olmaz demeyin…

Son yıllarda olmaz dediğiniz neler olmadı ki bunlar olmasın!

egitimciyiz.com

HABERE YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
1 Yorum