Devlet memurlarının yıllık izin hakkı 657 sayılı Kanunun 102. maddesinde, mazeret izni ise 104. maddesinde düzenlenmiştir.
Ancak zaman zaman şahit olduğumuz bazı olaylarda, memur arkadaşların, özellikle de öğretmen arkadaşlarımızın, yıllık izinlerini hesaplarken bu izne hastalık raporları için öngörülen izinleri de ilave ettiklerine şahit olmaktayız.
Bir memurun veya öğretmenin, hasta olmamasına rağmen kişisel nüfuzunu kullanarak, doktorlardanrapor alarak mesaiye gelmemesinin etik olmadığı açıktır. Bu yola başvuruların sayısının fazla olması, yapılanın doğru olduğunu göstermez.
Kendi kişisel sorunlarını çözmek için memurluğun tanıdığı izinleri yeterli görmeyip, bazen 3 gün bazen de bir hafta süreyle rapor alan bir öğretmen öğrencilerinin haklarını, memurlar ise hizmet alan vatandaşların haklarını yemiş olur.
Bir öğretmenin veya memurun, "devletin malı deniz... diyerek deveyi amuduyla götürenler varken" benim rapor almam mı sorun oluyor diyerek olaya yaklaşması, soruna yanlış yaklaşımın bir göstergesidir. Zira herkesin sorumlu olduğu topluluklar farklıdır. Eskilerden kalan bir söz vardır. Suimisal misal değildir. Yani kötü örnek, örnek olamaz. Başkasının veya çoğunluğun aynı şekilde ve yanlış yapıyor olması, bizlerin de aynı yanlışı yapmamızı gerektirmez.
Sahte rapor alarak işe gelmeyen bir kamu görevlisi en başta yalan söylemiş olmaktadır. İkinci olarak ise rapor süresince maaşını almış ama çalışmamıştır yani hak etmediği bir maaşı almıştır. Üçüncü olarak, öğretmenler özelinde söyleyecek olursak öğrencilerinin hakkına girmiştir.
Bu nedenle, memurun rapor hakkını yıllık izne ilave bir izin hakkı olarak görmemesi ve hiçbir halde bu yola başvurmaması gerekmektedir.