Bilindiği üzere, Milli Eğitim Eski Bakanı Hüseyin ÇELİK döneminde ülke genelinde 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 76. Maddesine göre “bakan onayı” ve “makam oluru” gerekçeli çok sayıda eğitim kurumu müdürü, müdür yardımcısı ve şube müdürü atamaları gerçekleştirilmiştir. Bahsi geçen kadrolara atanma şartlarını taşıdığı halde, herhangi bir duyuru ve objektif kriter gözetilmeksizin yapılan bu işlemlerden dolayı başvuruda bulunma hakları ellerinden alınan kişiler tarafından açılan bireysel davaların geneli kazanılmış ve Danıştay tarafından da bu kararlar onanmıştır. Bu yargı kararlarında ise 76. Maddeye dayalı olarak yapılan bu atama işlemlerinin kariyer ve liyakat ilkeleri ile bağdaşmadığı, Bakanlığın takdir yetkisinin sınırsız ve keyfi olarak kullanılamayacağından söz edilmiştir.

Türk Eğitim Sen olarak bu süreçte Bakanlığa gönderdiğimiz 08.05.2009 tarih ve 664 sayılı yazımızda, ülke genelinde Bakanlık onayı ile gerçekleştirilen tüm yönetici atamalarının iptalini talep etmiştik. Bakanlık bu başvurumuzu 60 günlük cevap verme süresi içinde sessiz kalarak zımnen reddetmişti. Bakanlık onayı ile gerçekleştirilen tüm yönetici atamalarının iptali talepli başvurumuzun zımnen reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açtığımız davada, Ankara 2. İdare Mahkemesi ülke genelinde yapılan her bir atama işlemi yönünden ayrı ayrı dava açılması gerektiği gerekçesiyle dilekçemizi reddetmiş, son olarak da 2010/280 E., 2010/296 K. sayılı karar ile aynı gerekçe ile davanın reddine karar vermişti.

Bahsi geçen karar temyiz aşamasında Danıştay 2. Dairesinin 2010/1997 E., 2013/3978 K. sayılı kararı ile bozulmuş ve yeniden karar verilmek üzere mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir. Bozma kararının gerekçesinde ise Sendikamızca tüm atamaların iptali istendiğinden ve bu tek talebin reddine ilişkin işlem yargıya taşındığından dolayı birden fazla işlemin varlığından söz edilemeyeceği belirtilmiştir. Ancak Ankara 2. İdare Mahkemesi 2014/1462 E., 2014/929 K. sayılı karar ile daha önceki kararında ısrar ederek yine davayı reddetmiştir.

Bu karara karşı da tarafımızca temyiz yoluna başvurulmuş olup, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nun 2014/5600 E., 2015/5509 K. sayılı kararı ile; somut olayda tek bir işlemin dava konusu edildiği sonucuna varılarak, Ankara 2. İdare Mahkemesi 2014/1462 E., 2014/929 K. sayılı kararının bozulmasına hükmedilmiştir. Dosya esastan karar verilmek üzere yeniden davaya bakmakta olan Ankara 2. İdare Mahkemesine gönderilmiştir.